فوت و فن داستان‌نویسی را از مادر بزرگم یاد گرفتم

کدخبر:93092105

منبع:خبرگزاری مهر

تاریخ:93/09/21

به گزارش خبرنگار مهر، علي اصغر سيدآبادی اولین داستان‌خوان این برنامه، پیش از آنکه داستانش را بخواند درباره آثار تازه اش اظهارداشت: يك مجموعه برگزيده شعر فارسی از اولين شعرهای نوجوان تا آخر دهه ۸۰ دارم كه آن را به نشر ثالث سپرده‌ام و احتمالاً تا پايان سال منتشر مي‌گردد. اين مجموعه به نوعي حال و هواي هر دهه را هم منعكس كرده و در واقع، تاريخ احساسات ايراني را در هر دوره نشان می دهد.

وي در پاسخ به اين سوال كه نوشتن شعر سخت‌تر است يا داستان، اظهارداشت: من نه خودم را شاعر می‌دانم، نه داستان‌نويس و نه منتقد؛ ولي هم شعر مي‌نويسم، هم داستان، هم تاريخ و هم نقد؛ چون مثلاً وقتي دارم تاريخ مي‌خوانم، به خودم مي‌گويم حالا كه داري تاريخ يك دوره را مي‌خواني، چيزي هم در اين باره بنويس، درباره شعر و ديگر كارها هم همين اتفاق می افتد بنابراين نمي‌دانم كدام كار سخت‌تر است و كدام يك راحت‌تر.

اين نويسنده در پايان، دو شعر از مجموعه كتاب‌های «قصه‌های شيرين مغزدار» و بخشی از كتاب «شاهزاده بی تاج و تخت زيرزمين» را براي كودكان و نوجوانان حاضر در سالن خواند.

نویسندگان ایرانی به فانتزی نپرداخته‌اند

فرزاد فربد دیگر مهمان حاضر در آخرين شب از دوره پنجم شب‌های داستان، بخشی از كتاب «هنک سگ گاوچران» و داستانی دیگر را روخوانی كرد.

فربد درباره ترجمه داستان‌های فانتزی و تخیلی اظهارداشت: دلیل اینکه به سراغ ترجمه اين نوع ادبيات رفته‌ام، این است که هم به داستان‌های فانتزی علاقه دارم و هم نبود و كمبود آنها را حس كرده‌ام؛ البته برخي از ناشران و نويسندگان ايراني به طور جسته گريخته در اين زمينه فعاليت‌هايي را انجام داده‌اند اما به صورت سيستماتيك به اين حیطه نپرداخته‌اند.

اين مترجم که به فعالیت نشر هم اشتغال دارد، افزود: علاوه بر ترجمه مجموعه‌ داستان‌های فانتزی، قصد داريم كارهاي كلاسيك و تئوري هم در اين زمينه انجام دهيم و اميدوارم در آينده شاهد آثار تاليفي خوبي در اين زمينه باشيم هرچند كه شخصاً ترجيح مي‌دهم در حال حاضر ترجمه كنم.

تلخی‌ها را با  شیرینی درآمیزیم

هوشنگ مرادی كرمانی، سومين مهماني بود كه شب گذشته دو داستان كوتاه را با عنوان «بهار» و «رضايت‌نامه» براي حضار قرائت كرد. او در پاسخ به اين سوال كه چگونه تلخی ها و شيرينی های زندگی را در داستان‌هايش به هم می آميزد و تعادلی دلنشين از زندگي را به مخاطب القا مي‌كند، اظهارداشت: همان‌طور كه بارها در مصاحبه‌ها گفته يا نوشته‌ام، مادربزرگ من پزشك سنتي روستا بود و داروهاي گياهي را به صورت جوشانده درمی آورد و به بچه‌ها می داد ولي اين داروها تلخ بودند و مادربزرگم براي اينكه راحت‌تر بتواند اينها را به بچه‌ها بخوراند، داخل اين جوشانده‌ها شكر مي‌ريخت. من هم اين ترفند را از او ياد گرفته و در داستان‌هايم پياده كرده‌ام.

وي در ادامه اضافه کرد: البته مادربزرگم به طور مستقيم به بچه‌ها نمی گفت كه جوشانده‌ها دارو هستند، مي‌گفت اين «به به» است و بچه‌ها بعد از اينكه آن را می خوردند، می فهميدند چه خورده‌اند!

در این دوره از شب‌های داستان، تعدادی از نوقلمان نوجوان نیز به خوانش داستان‌هایشان پرداختند. در شب ششم، زهرا شفيعی زاده ۱۴ ساله و اميرمحمد كريمی ۱۰ ساله آثارشان را در حضور نویسندگان و علاقه‌مندان ادبیات خواندند.

  «قلبي بزرگ‌تر از جهان» تا پایان سال منتشر می‌گردد

پس از او، مريم محمدخانی براي داستان‌خوانی به روی سن دعوت گردید. اواظهارداشت: وقتي قرار باشد آدم در كنار نويسنده‌اي مثل آقاي مرادی كرمانی كه با داستان‌هاي او بزرگ شده است، داستان بخواند، نمی‌تواند خود را نويسنده کتاب‌های نوجوان بداند بلكه خود را همچنان نوجوان می‌داند.

محمدخاني، داستان كوتاه «مغزي» را خواند كه پيش از اين در نشريه دوچرخه منتشر شده بود و بعد، بخشي از رمانش را با عنوان «جشن خاكستري» قرائت كرد.

عرفان نظرآهاری، شاعر و نويسنده، مهمان دیگر اين برنامه بود. او از انتشار کتاب «قلبی بزرگ‌تر از جهان» تا پايان سال جاري خبر داد و درباره آن اظهارداشت: اين كتاب به چندين زبان از جمله عربی، انگليسی، كردی، ژاپنی و... و. ترجمه شده است. در سال ۲۰۱۰ هم برنده جايزه صلح كره جنوبي گردید ولی هنوز به فارسي منتشر نشده است كه البته در دی ماه سال جاری رونمايي و منتشر خواهد گردید.

نظرآهاری اضافه کرد: به غير از اين كتاب، كتاب ديگري را هم در دست انتشار دارم كه «واي اگر پرنده‌ای را بيازاری» نام دارد.

نويسنده «من هشتمین آن هفت نفرم» هم داستان خواند و هم شعر. او بخش‌هايی از كتاب‌های «روي تخته سياه جهان با گچ نور بنويس»، «لیلی نام تمام دختران زمین است»، «جوانمرد نام دیگر تو» و «چاي با طعم خدا» را براي علاقه‌مندان قرائت كرد.

تمام ایرانیان باید شاهنامه را بشناسند

محمدرضا يوسفی، آخرين مهماني بود كه در شب ششم داستان خواند. او در ابتدا گفت: من هميشه از اينكه اسمم محمدرضا يوسفی است، خوشحال بوده‌ام چون آخرين نفر در دفتر معلم‌ها بوده‌ام و از آنجا که درس‌خوان نبودم، از درس جواب دادن بدم مي‌آمد. معمولا تا معلم مي‌خواست به اسم من برسد، زنگ تفريح زده می‌گردید و درس تمام می گردید ولی حالا كه براي خواندن داستان، آخرين نفر هستم، تصميم دارم نامم را عوض كنم!

او با اشاره به اينكه اخيرا روي شاهنامه فردوسی كار كرده است، اظهارداشت: معتقدم تمام ايرانيان بايد شاهنامه را شاهنابشناسند و بخوانند چون شاهنامه، هويت ماست. به هر حال، داستان‌هايي كه بر اساس شاهنامه نوشته‌ام، ۴۴ جلد شده و قرار است در چند نوبت وارد بازار نشر گردد. وی در ادامه چند داستانك مخصوص نوجوانان خواند.

پنجمين دوره شب‌هاي داستان با عكس يادگاري كودكان و نوجوانان حاضر در مراسم با نویسندگان پايان پذيرفت. در این دوره که از ۱۵ تا ۲۰ آذر ۹۳ در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزارگردید، ۳۰ نویسنده، شاعر و مترجم ادبیات کودک و نوجوان آثار خود را برای علاقه‌مندان روخوانی کردند. نرگس آبیار، احمد اکبرپور، شهرام اقبال‌زاده، شهلا انتظاریان، غلامرضا امامی، طاهره ایبد، احمد پوری، پروین جلوه‌نژاد، فرهاد حسن‌زاده، هادی خورشاهیان، مصطفی رحماندوست، علی اصغر سیدآبادی، نوید سیدعلی اکبر، حمیدرضا شاه‌آبادی، شهرام شفیعی، محمدرضا شمس، آتوسا صالحی، مرجان فولادوند، فرزاد فربد، شکوه قاسم‌نیا، فریبا کلهر، ناصر کشاورز، حدیث لزرغلامی، جواد محقق، مریم محمدخانی، هوشنگ مرادی کرمانی، بیوک ملکی، محبوبه نجف‌خانی، عرفان نظرآهاری و محمدرضا یوسفی.